Hoe heb je hiermee om leren gaan?

Met het politieke spel heb ik leren omgaan, ben minder op alleen de inhoud gericht en zie er meer de lol en het nut van in. Ik heb ontdekt dat ik effectiever kan beïnvloeden door meer in te spelen op mijn gesprekspartner. Het harde werken wissel ik inmiddels af met veel vakanties. Eigenlijk vooral door maar gewoon te beginnen, dingen te doen. En te lezen over dingen die ik moeilijk vond. Verder heb ik coaching gehad bij mijn start als leidinggevende. Daarin heb ik geleerd emoties en zaken uit elkaar te trekken en de emoties te herlabelen, los te laten.

Minder alleen een rol te spelen, ook persoonlijk en emotioneel betrokken zijn werkt verbindend, geeft goodwill. Bovendien heb ik zo ook meer ruimte om mijn eigen normen en waarden te bewaken. In meer politieke besluitvormingsprocessen het niet op het overleg aan laten komen, maar meer in de wandelgangen en in bila’s afkaarten. Mensen dan aanspreken op het gezamenlijke resultaat. Heb ook geleerd om te vertrouwen op mijn eigen ideeën en kwaliteiten en dat gezamenlijke resultaten bereiken een proces van geven en nemen is.

Toen ik als 24 jarige vaak in gesprek moest met een nogal grote en intimiderende man in een hoge positie stelde ik me voor dat hij zonder kleren tegenover me zat. Dat gaf me de ruimte om te bedenken dat ik wat over hemvond (onaantrekkelijk natuurlijk).Of dat hij in mijn bed lag, mijn domein waar ik de baas was en waar ik ‘m in gedachten kon afwijzen. Dat hielp. Ik zette hem in een positie dat hij iets (negatiefs natuurlijk) over mij kon vinden dat belangrijk voor me was. En zo kon ik ook iets over hem vinden, werd het luchtiger. Dit heb ik vaker gedaan, was heel nuttig. Overigens hou ik zakelijke relaties ook in een zakelijke setting, om verkeerde inschattingen van anderen te voorkomen.  Ervaring. Twijfel en spanning horen erbij. Veel beroemdheden liggen immers ook nog steeds vóór een optreden kotsend onder de verwarming. Spanning is niet langer mijn vijand. Ik hoef niet niet bang of onzeker te zijn, ik ben het. De vraag is meer “laat ik mijn oren er naar hangen of ga ik ermee de buitenwereld in”. En ik ben gestopt met peptalk er overheen te zetten. Blijkbaar kan ik dat wat nodig is om mijn werk goed te doen.  Ik beleef ook ontzettend veel plezier aan doen wat ik kan. Ik zie mezelf als spekkoper: Ik doe wat ik leuk vind en heb meer vrede met wat ik minder goed kan.

Me ervan bewust worden, leren herkennen welke dingen achteraf gezien toch belang­rijk voor me blijken en er dan alsnog op terugkomen.

Door biografisch werk heb ik geleerd om meer ruimte in te nemen, kleur te bekennen. Ook heb ik meer zicht gekregen op mijn energiehuishouding. Ik ben goed in korte, snelle sprints, meer een raspaard dan een renpaard. Verder ben ik vrij rationeel, kan bv. mijn successen wel claimen. In het opzetten en bedenken van dingen ben ik door ervaring beter geworden.

Ik heb een slimme man thuis, waarmee ik geleerd heb dingen te relativeren. Bij mijn start als leidinggevende ben ik gecoacht. Verder heb ik een sterk team, dat me feedback gaf en wat me hielp te reflecteren op wat er gebeurde en mijn rol hierin. Ook gewoon ervaring, de leeftijd. Ik ben nergens bang meer voor.

Ik doe ander werk (van algemeen maatschappelijk werk naar schuldhulpverlening) en een opleiding (sociaal juridische dienstverlening), waarin mijn taak meer ligt in het stellen van grenzen en kaders, structureren. En waarin ik mijn hoofd meer kan gebruiken. Mijn partner is een goed voorbeeld voor me. Hij is heel duidelijk, kan goed grenzen zien en benoemen. Ik verlies me nu minder in psychosociale problemen van anderen. Verder heb ik met een werkcoach geleerd mijn grenzen te voelen, hoe en wanneer ik er overheen ga, hoe ik in elkaar zit en hoe daarmee om te gaan.

Deels nog niet en deels door gewoon ervaring op te doen. Verder heb ik geleerd te zeggen wat er in me opkomt, wat voor mij waar is op dat moment, mijn intuïtie te vertrouwen. Ik ben directer geworden, sta meer voor mijn normen en waarden, geef ze aan en vraag me af of ik er mijn naam aan wil verbinden.

Het perfectionisme heb ik wel leren doseren en heeft me gebracht dat ik kwaliteit lever.  Ik laat me niet slaan. Ik heb gewoon slimmer teruggeslagen wanneer ik niet serieus genomen werd. Door me goed voor te bereiden. Maar altijd met open vizier, duidelijk over wat ik bedoelde en vriendelijk.  In het algemeen door meer te doen dan de mannen (wat niet zo moeilijk is) en er niet over te zeuren. Niet vies te zijn van nederig werk, zoals notuleren, verslagen maken.  Mijn gebrekkige PR compenseerde ik door mijn eigen spel te spelen. Ik viel makkelijk op, als vrouw tussen alle mannen en door hoe ik me kleedde uitte. “Ik enthousiasmeer, ben een animeermeisje”. Ik hou mensen graag off-guard, door dichterbij te komen en grijp ze beet om ze tot iets moois te bewegen.

Eigenlijk precies dat, ermee om leren gaan. Ik ben me bewust geworden van mijn behoeftes en ambities en heb geleerd om daarin zelf veel op te lossen. De frustratie blijft. Verder heb ik met een therapeut mijn emoties leren herkennen, ermee leren omgaan.

Inzicht krijgen in het politieke spel en hoe ermee om te gaan was voor mij belangrijk.  Mijn eigen successen benadrukken, meer de nadruk leggen op wat er goed gaat. Daarmee creëer je meer goodwill, voor jezelf of anderen.

Met het toenmalige politieke klimaat in Amsterdam heb ik om leren gaan door mezelf een jaar de tijd te geven om te begrijpen hoe het werkte, vóór ik van mezelf vond dat ik moest weten hoe ik het moest doen. Ik heb geleerd te functioneren zonder titel, gezag, (inhoudelijke) autoriteit, maar op relatie en proces. Hier heb ik erg van genoten. Amsterdam, met zijn directe cultuur, heeft me bewuster gemaakt van wie ik ben. Verder heb ik leren kijken naar de non-verbale communicatie van mijn gesprekspartners, hoe ik overkom. Stilstaan bij wat ik ervoer en contact te maken. Ik heb geleerd mijn emoties te doseren, zodat het niet zo opbouwt. Dat betekent ook dat ik eerder aangeef wat iets me doet. Ik kan mijn emoties, gevoelens nu ook beter inzetten om contact te maken, [mensen te raken, dichterbij te komen, moeilijke dingen te benoemen, ze bij te staan bij hun ontwikkeling].

Iemand hield me voor dat je als vrouw in een mannenbedrijf óf niet serieus genomen óf op handen gedragen wordt. En dat dat afhangt van of je je aanpast of juist jezelf blijft. Dat heeft me gestimuleerd om juist trots te zijn op mijn “anders” zijn, bij mezelf te blijven en mijn vrouwelijke kwali­teiten in te zetten. Ik heb geleerd het gevoel van anderen te herkennen en niet over te nemen of er in mee te gaan. Dat maakt me onafhankelijker, betrouwbaarder, laat meer ruimte voor mezelf.

Door te voelen dat ik daar iets mee moest. Leren zit ook wel in me, ik wil wel weten hoe ik en de wereld in elkaar zitten. Heb na elektrotechniek sociologie gestudeerd. Ik heb geleerd mijn eigen weg te gaan.

Ik heb tijdens mijn studie al geleerd goed op mijn lichaamstaal te letten, zeker wanneer ik gespannen, onzeker ben. Richting mannen heb ik geleerd eerder mijn grenzen aan te geven, bv. Door in te gaan op de dubbelzinnige opmerkingen en te vragen wat ze ermee bedoelen, ze te confronteren. Het maakt uit wie het zegt, is het vrij of moet iemand iets van me, word ik in mijn waarde gelaten, als persoon gerespecteerd. Ik heb geleerd goed te letten op wat ik bij wie zeg, in te schatten wanneer iets tegen me gebruikt wordt of wat de effecten zijn van dat ik met iemand wel- of juist niet optrek. Ik heb leren zien dat haantjesgedrag vaak voorkomt uit verhulde onzekerheid. Ik kon moeilijk een andere pet op doen, en stel me nu formeler, zakelijker op.

Ik heb harder moeten werken, me op de inhoud bewijzen. Van mannen wordt ervaring vaak al verondersteld, dan hebben ze de helft al binnen. Verder veel trainingen therapie, zelfonderzoek. Hierin heb ondermeer geleerd dat ik onzeker kan zijn en toch kan functioneren, die onzekerheid hoeft niet weg. Ik heb geleerd de inhoud van het werk minder serieus te nemen, het werk meer als een spel te zien, mezelf meer te profileren en goeie ideeën niet altijd weg te geven. Ik heb leren zien welke dingen me energie kosten en sneller mijn grenzen te trekken.  Heb de omslag gemaakt van mijn best doen om gezien te worden naar vertrouwen op dat ik gezien word en te vertrouwen op mijn intuïtie, omdat ik ervarener en ouder ben. En vooral acceptatie dat ik ben wie ik ben, het gaat zoals het gaat.

Vanuit de behoefte om vanuit de onderstroom te kunnen sturen en beïnvloeden heb ik geleerd me aan te passen aan de ´taal´ van mannen en bepaalde mannelijke competenties ontwikkeld: Hoofdlijnen herkennen, sneller schakelen, beslissingen nemen, mijn inbreng feitelijker maken. Wat me geholpen heeft is te vertrouwen op mijn eigen perspectief en de verschuiving van het zoeken naar contact naar het vinden van contact. – Ik heb geleerd me in te houden, het contact met mezelf te blijven voelen, niet te gaan trekken.

Ik heb geleerd het zakelijke en emotionele uit elkaar te houden en dan wel het emotionele te benoemen, zodat ook mannen het kunnen begrijpen.  Ik heb geleerd aan te tonen dat mijn inbreng belangrijk is, te zorgen dat deze gezien en gewaardeerd wordt.  Ik werk het liefst in een mannelijke omgeving, daarin gaat niet zoveel energie verloren aan de relaties, zijn er minder “cat fights”.

Ik heb het spel wel leren spelen. Als ik een punt wil zetten pas ik mijn uiterlijk hierop aan. Strak in een mantelpak, bril op, haar plat. Zo zet ik mannen meer op afstand, hou ik het zakelijk. En ik kan de vrolijke dartel in een mantelpak spelen, dichterbij komen, openheid te creëren totdat ik heb, weet wat ik nodig heb. Dan druk ik door wat ik wil, kan ik het hard spelen.  Ik ben zelf specialist geworden in niets af laten vloeien, alles zelf onder controle te houden. En thuis had ik de luxe dat mijn oma en later mijn moeder kunnen bijspringen als het werk dat vroeg.

Wat me vooral geholpen heeft is me er van bewust zijn dat er vooroordelen kunnen zijn en hoe van daaruit gereageerd wordt. Hoe open ik ben over de omstandigheden waarbinnen ik kan werken ivm. de kinderen laat ik afhangen van de situatie, de persoon die ik tegenover me heb. Door me niet al te uitdrukkelijk vrouwelijk (uitdagend) te kleden. En door hard te werken, goed te zijn in mijn werk, me goed voor te bereiden, ervoor te zorgen dat mijn kwaliteiten gezien worden. En ook door te leren meer van mezelf te laten zien dan een rol, meer mezelf te laten zien. Daardoor heb ik meer aansluiting, krijg ik mensen makkelijker in beweging.

Niet. Maar ik heb geleerd van mezelf te houden, ondanks of met mijn eigenschappen. Ik heb (mannelijke) collega’s van hun voetstuk zien vallen, dat ze ondanks hun gelikte aanpak uiteindelijk geen betere prestaties haalden dan ik. Op zijn best. Mijn leidinggevende, die me ook gevraagd had voor deze positie, heeft me duidelijk gemaakt dat onzekerheid ook een sterke kant is. Brengt bescheidenheid, ontwikkeling.